Scylla en Charybdis

Ik moet iets kwijt over de journalisten in deze crisis. Vroeger leerde ik op school dat deze beroepsgroep essentieel is voor het functioneren van de democratie en onze rechtsstaat. Ze stellen kritische vragen, nemen niets zomaar aan en doen aan waarheidsbevinding. Maar ik snap even niet welke journalisten dat dan zouden moeten zijn. Bij elke persconferentie erger ik me helemaal kapot aan de stampvoetende ja-marende kinderen die vragen naar de bekende weg, omdat ze hun zin niet krijgen. Is dat het niveau van van de kritische pers? Dan kan mijn dochter van 9 de volgende keer ook wel een paar vragen stellen. De nieuwe maatregelen lekken standaard een dag van tevoren uit, dus je hebt tijd zat om een intelligente vraag te bedenken toch? Of om onderzoek te doen.
De dames en heren van de pers vragen telkens dingen als ‘jamaar u snapt toch wel dat…’ en ‘u zei: nog niet, maar kunt u misschien niet tóch…’ ‘begrijpt u dat de mensen het moeilijk vinden?’
Wow. Begrijpen júllie het wel? Snáppen jullie waar dit over gaat? De man vaart tussen Scylla en Charybdis. Teveel naar links en we worden verzwolgen door een dodelijke draaikolk, teveel naar rechts en we worden verslonden door een veelkoppig monster. Scylla is de economie die kapot gaat. Charybdis het virus dat onnodig veel slachtoffers maakt (die iemands geliefde zijn en de economie draaiende moeten houden).
Kijk je mag het ONEENS zijn met de man, ik zeg ook niet dat hij perse de goede koers vaart. Maar stel dan vragen met onderbouwde argumenten. Denk na en vraag niet naar de bekende weg. Als hij zegt: ik kan er nog niets over zeggen dan gaat hij echt niet toch iets vertellen als je ‘pretty pretty please’ zegt. Doe eens een onderzoekje in literatuur. Raadpleeg eens een (echte) deskundige die het tegendeel beweert en stel op die manier een vraag waar argumenten aan te pas moeten komen.
Mag ik een koekje? Nee? Waarom niet? Omdat je er al twee hebt gehad en anders word je te dik. Maar ik heb honger. Dan pak je een appel. Maar ik vind koekjes lekkerder. Dat begrijp ik maar je krijgt geen koekje want dan word je te dik. Maar waarom? Daarom. Maar snap je dan niet dat ik liever een koekje wil? Jawel maar het is niet goed voor je. Jamaar…
Jezus! Hou je kop!!!!! Lees eerst een artikel over obesitas of geraffineerde suikers of vitamines en vezels in appels en kom dan maar weer eens terug!!!
Met deze vriendjes en vriendinnetjes gaan wij dus de rechtstaat en onze grondrechten bewaken. Dit is het geweten van de samenleving. Kinderen die stampvoeten en denken dat we zó krijgen waarvan we vinden dat we er recht op hebben. God hebbe onze ziel, of Scylla. Of Charybdis…
Deze post werd verstuurd in .

Over

Ik ben een spraakwaterval met een enorm druk hoofd. En soms, als dingen me hard raken en de woorden één richting op stromen, vallen ze zomaar op hun plek. Dan rolt er ineens een gedicht of een stuk tekst uit mijn pen. Vaak heel persoonlijk maar soms ook herkenbaar voor anderen, altijd recht uit mijn hart. Misschien kun je er om lachen, biedt het je troost, herken je jezelf of zet het je aan het denken. laat je het me weten?

Misschien vind je dit ook leuk...

Geef een reactie